Dört gün süren yoğun düşmanlıkların ardından Hindistan ve Pakistan ateşkes için bir anlaşmaya vardı.

Ateşkes mi tuzak mı? Hindistan'ın Pakistan'la hesaplı sakinliği

Ancak Pakistan'ın ateşkes anlaşmalarını ihlal etme konusundaki tarihi örüntüsü göz önüne alındığında, Hindistan'da bu düşmanlıkların sona ermesinin kalıcı olacağına dair çok az inanç var. 

Endişe, bir ihlalin gerçekleşip gerçekleşmeyeceği değil, ne zaman gerçekleşeceğidir. Pakistan'ın ateşkes ihlallerinin sıklığı, Delhi'deki Jawaharlal Nehru Üniversitesi'nde önde gelen bir Uluslararası İlişkiler akademisyeni ve profesörünü bu konuya bir kitap ayırmaya yöneltti. "Ateş Hattı: Ateşkes İhlalleri ve Hindistan-Pakistan Tırmanma Dinamikleri" başlıklı çalışma , bu devam eden çatışmanın karmaşıklıklarını.

Yeni Delhi için istikrarsız bir barış sağlandı. Buna göre, Hindistan Dışişleri Bakanlığı ve Hindistan Savunma Bakanlığı'nın ateşkesle ilgili açıklamasında çok az belirsizlik var. Her iki bakanlık da silahlı kuvvetlerin tamamen hazırlıklı ve tetikte kalacağını, ulusun egemenliğini ve toprak bütünlüğünü korumaya kararlı olduğunu vurguladı. 

Hindistan Başbakanı Narendra Modi, pazartesi günü ulusa sesleniş konuşmasında, Sindoor Operasyonu'nun "teröre karşı mücadeleyi yeniden tanımladığını... terörle mücadele önlemlerinde yeni bir standart ve yeni bir normal belirlediğini" duyurdu.  Başbakan, Hindistan'ın sınır ötesi terörizme karşı duruşunun sertleştiğini ve algılanan tehditler karşısında kararlı olduğunu vurguladı. 

Askeri çatışma

Olaylar dizisi, 22 Nisan'da Pakistan destekli militan grup Direniş Cephesi'nin (TRF) düzenlediği ölümcül bir terör saldırısıyla başladı ve çoğunluğu turist olmak üzere 26 Hintlinin ölümüyle sonuçlandı.

Keşmir'de faaliyet gösteren silahlı ayrılıkçı bir örgüt olan TRF, Pakistan merkezli militan grup Leşker-i Tayyibe'nin (LeT) bir koludur. Hindistan hükümetinin 370. Maddeyi iptal etmesinin ardından 2019'da kurulan TRF, başlangıçta 2020'de başlayan birkaç hedefli cinayet de dahil olmak üzere bir dizi küçük saldırının sorumluluğunu üstlendi. Ancak Pahalgam'daki saldırı, TRF tarafından bugüne kadar gerçekleştirilen en önemli operasyonu temsil ediyor.

Saldırıya yanıt olarak Hindistan, 7 Mayıs'ta Sindoor Operasyonu kod adlı önemli bir terörle mücadele operasyonu başlattı. Operasyon kapsamında Hindistan, Pakistan ve Pakistan işgali altındaki Keşmir'de bulunan Lashkar-e-Taiba ve Jaish-e-Mohammed adlı dokuz terörist kampını hedef aldı. Saldırıların ardından Hindistan, özellikle Jammu, Pathankot, Udhampur gibi bölgelerde ve Jaisalmer'e kadar uzanan sınırın kuzey ve batı kesimlerinde bir dizi drone saldırısıyla karşı karşıya kaldı.

Neyse ki, bu drone saldırıları Hindistan güçleri tarafından minimum hasarla başarıyla önlendi. Operasyonun ikinci aşamasında, 8 Mayıs'ta Hindistan, Lahor'daki hava savunma sistemini hedef alan ve yok eden bir hava saldırısı düzenledi.

Ateşkes

Ateşkes anlaşmasının imzalanmasının hemen ardından, ABD Başkanı Donald Trump, iki nükleer silahlı komşu arasında başarılı bir şekilde arabuluculuk yaptığı için itibar kazandı. Paradoksal olarak, aynı gün, önemli ABD etkisine sahip bir finans kuruluşu olan Uluslararası Para Fonu (IMF), Genişletilmiş Fon Tesisi (EFF) kapsamında Pakistan'a 1 milyar dolarlık bir kredi onayladı. Ayrıca, IMF, Dayanıklılık ve Sürdürülebilirlik Tesisi (RSF) kapsamında Pakistan'a 1,4 milyar dolar daha yaptırım uyguladı.

Beklendiği gibi Hindistan, IMF Yönetim Kurulu toplantısında oy kullanmaktan kaçındı ve resmi bir ret hükmü olmadığı için IMF protokolünün kısıtlamaları dahilinde muhalefetini gösterdi. Hindistan çekimser kalarak önemli bir muhalefet ifade etti ve itirazını resmi olarak kaydetme fırsatını yakaladı. IMF'den alınan kredi, eleştirmenlerin "korkunç görüntü",  "ellerindeki kan" ve "IMF'nin kan dökülmesini finanse etmesi" gibi ifadeler kullanmasıyla IMF'ye karşı yoğun bir tepkiye neden oldu.

Bu arada, Hindistan'ın ateşkese girme kararı, Pakistan'ın eylemlerine karşı kararlı bir şekilde yanıt verme ve 7 Mayıs saldırısının kurbanları ile birlikte diğerlerinin intikamını alma zamanının geldiğine inananları büyük ölçüde hayal kırıklığına uğrattı. Aslında, bu analistlerin çoğu ateşkesin geçici bir duraklama olduğunu ve Hindistan'ın Pakistan'a kesin bir mesaj iletmek için daha kapsamlı bir eyleme hazırlandığını iddia ediyor. Başbakan Narendra Modi, ulus önündeki konuşmasında Pakistan'a, gelecekte herhangi bir terör eylemi olması durumunda ordunun hazır olduğuna dair örtülü bir uyarıda bulundu. 

Ancak ateşkes anlaşmasının zamanlamasının arkasındaki mantık hâlâ kafa karıştırıcı.

Önümüzdeki zorluklar

Ateşkes anlaşmaları, en elverişli koşullarda bile, karşı tarafın maliyet-fayda hesaplamalarına bağlı olduğundan, doğası gereği zorlu anlaşmalardır.

Güç asimetrilerine rağmen, kararlı bir rakip yine de güç kullanmayı seçebilir. Vekalet savaşı veya konvansiyonel askeri angajman yoluyla, nükleer silah tehdidi olsun veya olmasın, Pakistan'ın revizyonist hedefleri, ideolojik zihniyeti, riske karşı yüksek toleransı ve ordusunun üstün rolü onu caydırmayı özellikle zorlaştırıyor. Pakistan tipik bir devlet gibi hareket etmiyor; güç kullanmanın sonuçlarını diğer uluslarla aynı şekilde algılamıyor.

Hindistan ayrıca, son diplomatik çabalara rağmen Çin'in Pakistan'ı destekleme ve Hindistan'ın bölgedeki etkisini sınırlama ve Hindistan'ı "Güney Asya kutusu" na hapsetme konusundaki uzun süredir devam eden politikasından sapmayacağını anladı . Çin'in etkisi arttıkça, Yeni Delhi'nin bu zorluğun üstesinden gelmek için Amerikan gücünü ve stratejik uyumunu daha etkili bir şekilde kullanması gerekecektir.

Sonuç olarak, Hindistan, Sindoor Harekatı'nın başlatılmasının Pakistan'da üslenen ve Pakistan tarafından desteklenen terörist altyapıyı ortadan kaldırmayı amaçlayan stratejik bir girişim olduğunu ileri sürmüş olsa da, bu gerekçe en iyi ihtimalle eylemi meşrulaştırma girişimi olarak görülebilir.

Özünde, operasyon Pahalgam'daki kurbanların ölümlerinin intikamını alma arzusuyla yönlendirilen duygusal bir tepkiydi. Politikada, optikler önemli bir rol oynar ve Modi hükümetinin herhangi bir sessizliği -ister stratejik sabır olarak çerçevelenmiş olsun ister olmasın- muhalefet partileri tarafından muhtemelen bir zayıflık işareti olarak yorumlanırdı. 

Pakistan, sürekli olarak kışkırtıcı rolünü üstlendi, şiddeti kışkırtırken aynı zamanda kendini kurban olarak gösterdi. Bu ikili strateji, zaman zaman Pakistan yanlısı anlatıları eleştirel olmayan bir şekilde yayan bazı Çin ve Batı medya kuruluşları tarafından güçlendirildi. Bunlar arasında Rafale uçağı da dahil olmak üzere Hint savaş uçaklarının düşürülmesi, bir Hint kadın pilotun yakalanması ve Hint askeri tesislerinin imhası gibi doğrulanmamış iddialar yer alıyor. Kanıtlardan yoksun olsalar da, bu tür raporlar Pakistan için bir zafer algısına katkıda bulundu.

Hindistan, anlatısını yaymak ve daha geniş küresel desteği etkili bir şekilde güvence altına almak için sağlam ve stratejik bir uluslararası iletişim çerçevesi geliştirmelidir. Bu bağlamda Hindistan, kapsamlı Batı yaptırımlarına, bilgi savaşına ve diplomatik izolasyona rağmen NATO tarafından desteklenen bir ülke olan Ukrayna'da tek mücadelesini sürdüren Rusya'dan dersler çıkarabilir. Dahası Hindistan, Pakistan içindeki iç siyasi çatlakları keşfetmeli ve bunlardan yararlanmalıdır, çünkü bu bölünmeler devleti giderek daha fazla iç istikrarsızlığa karşı hassas hale getirir. Hindistan kesinlikle duraklama noktasına geldi ancak sıfırlamadı.

https://turanbirligihaberajansitc.com/